ΙΣΤΟΡΙΑ
ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΙΕΡΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Ὁ Καθεδρικός Ναός τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου οἰκοδομήθηκε ἀπό τούς Μεθοδιστές τό ἔτος 1871, ὡς ναός τῆς Ἁγίας Τριάδος. Τό ἔτος 1970 ἠγοράσθη ἀπό τήν κοινότητα τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα ἔναντι τοῦ ποσοῦ τῶν £15,000.00 καί ἀφιερώθη στήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου. Κατόπιν ἡ κοινότητα ἀγόρασε καί παραπλήσια κτίρια. Τά ἑπόμενα 16 ἔτη ἐγένετο ἱεροστολισμός τοῦ ναοῦ καί προσαρμογή του γιά τήν ἀνάλογη θεραπεία τῶν λατρευτικῶν ἀναγκῶν τῶν πιστῶν. Στίς 2 Φεβρουαρίου 1986, ἀνήμερα τής Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου, κακόβουλη φωτιά κατέστρεψε ὁλοσχερῶς ὅλο τό συγκρότημα τοῦ ναοῦ. Σέ διάστημα ἑνός ἔτους, κατόπιν ἐργωδῶν προσπαθειῶν ἀπό μέρους τοῦ τότε Ἐπισκόπου Τροπαίου Γρηγορίου Θεοχάρους καί ὅλων τῶν συνεργατῶν, κληρικῶν καί λαϊκῶν, ὁ ναός ἀνεστηλώθη καί λειτουργεῖ ἀπρόσκοπτα. Τό ἔτος 1988 ὁ Ἐπίσκοπος Γρηγόριος ἐκλέγεται Ἀρχιεπίσκοπος Θυατείρων. Τό ἔργο συνέχισε ὁ τότε Ἀρχιμανδρίτης καί ἔπειτα Ἐπίσκοπος Τροπαίου Ἀθανάσιος, συνεπικουρούμενος ἀπό τόν Πρωτοπρεσβύτερο Σωτήριο Παναγιωτόπουλο καί τό πλῆθος τῶν συνεργατῶν τους. Ἀπό τῆς 1ης Μαρτίου 2022, τό ἔργο τοῦτο συνεχίζεται ὑπό τήν ἐπιμέλεια τοῦ νῦν Ἀρχιερατικῶς Προϊσταμένου τῆς κοινότητος, Ἐπισκόπου Κλαυδιουπόλεως κ. Ἰακώβου, μαζί μέ τούς κληρικούς, Πρωτ/ρο Παναγιώτη Ντίκ, πρεσβ. Πέτρο Γεωργίου, Ιεροδιάκονο Γρηγόριο Φλωρίδη καί τούς ἀξίους συνεργάτες Προέδρους ἐπιτροπῶν καί τά μέλη αὐτῶν.
